Od soboty (26 września) patronem ronda na trasie Pisz-Wiartel-Turośl – Zdunowo jest Bohater Bitwy Warszawskiej z 1920 r. – ksiądz kapelan Ignacy Skorupka. Życiorys duchownego został przybliżony podczas mszy świętej w intencji Ojczyzny, koncelebrowanej w kościele pod wezwaniem św. Maksymiliana Marii Kolbe w Wiartlu. W eucharystii, której przewodniczył proboszcz tamtejszej parafii ksiądz Wojciech Kuprewicz brali udział parlamentarzyści, samorządowcy, młodzież reprezentująca szkoły z terenu gminy Pisz oraz leśnicy. Asystę honorową wystawili żołnierze z 15. Mazurskiego Batalionu Saperów. Przy dźwiękach orkiestry wojskowej zgromadzeni przemaszerowali na główne miejsce uroczystości. Po oficjalnym przeciągu wstęgi na rondzie kompania wojskowa oddała salwę honorową. Część oficjalną zakończyły przemówienia zaproszonych gości. Po ich wysłuchaniu uczestnicy wydarzenia udali się na pyszną wojskową grochówkę.

Z wnioskiem o nadanie nazwy „RONDO IMIENIA KSIĘDZA KAPELANA IGNACEGO SKORUPKI BOHATERA BITWY WARSZAWSKIEJ ROKU 1920” wystąpili: sołtys Sołectwa Wiartel Monika Lipińska, Proboszcz Parafii Rzymskokatolickiej p.w. św. Maksymiliana Marii Kolbe ks. Wojciech Kuprewicz oraz Prezes Akcji Katolickiej w Wiartlu Agnieszka Ostrowska. Stosowną uchwałę w tej sprawie podjęła 23 września Rada Miejska w Piszu. Na tym samym posiedzeniu odczytano list, w którym jako pomysłodawców wyżej wymienionej inicjatywy wskazuje się młodzież, która co roku pielgrzymuje do Wiartla. Uczniowie nie chcieli, aby to miejsce było bezimienne. Pomysły i propozycje padały różne, lecz ostatecznie wybrano Ignacego Skorupkę – kapelana 236 Ochotniczego Pułku Piechoty (Legii Akademickiej), złożonego głównie z gimnazjalistów oraz studentów. Ks. Skorupka pełnił też m.in. funkcję notariusza Kurii Metropolitarnej Warszawskiej i kapelana Ogniska Rodziny Maryi na Pradze.

Na wiadomość o zagrożeniu Warszawy ze strony bolszewików wstąpił ochotniczo do wojska. Wraz ze swym oddziałem stacjonował na warszawskiej Pradze. Późnym wieczorem 13 sierpnia 1920 r. wyruszył z koszar na front – przez Ząbki i Rembertów przedostał się do Ossowa pod Wołominem, gdzie 14 sierpnia 1920 r., w czasie jednego z kontrataków na pozycje wroga, włączył się do boju. W tym samym dniu zginął od postrzału w głowę, w wieku 27 lat.

(UM) Fot.: Piotr Mierzejewski